Η φρίκη δεν έχει τέλος στη #manolada (10/05/2013)

Χθες , 9/5/13 , στις 18:05 , χτύπησε το τηλέφωνο.

Το σήκωσα και ήταν ο Kamal ,, ένας Αφγανός πρόσφυγας -εργάτης γης , που γνωριστήκαμε και ανταλλάξαμε τηλέφωνα στη Μανωλάδα.

Μου είπε ότι αυτός και άλλοι 16 συμπατριώτες του πήγαν να ζητήσουν τα λεφτά για την δουλειά 45 ημερών που πρόσφεραν σε παραγωγό φράουλας που συνεργάζεται με τον Βαγγελάτο.

Εδω πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τον τρόπο που προσλαμβάνονται και πληρώνονται οι πρόσφυγες-εργάτες:

Ο παραγωγός-γαιοκτήμονας , βρίσκει τον ”αρχηγό” μιας ομάδας εργατών και έρχεται σε συνεννόηση μαζί του. Κανονίζουν τις μέρες εργασίας  και το ποσό πληρωμής (στην συγκεκριμένη περίπτωση για 45 μέρες δουλειάς οι εργάτες θα έπαιρναν 350 ευρώ ο ένας).

Ο ”αρχηγός” της ομάδας επιβλέπει τους συμπατριώτες του  εργάτες και μόλις τελειώνει η δουλειά , μεταφέρει τα λεφτά από το αφεντικό στους εργάτες , κρατώντας ο ίδιος ένα σημαντικό ποσό από αυτά.

Πίσω στο τηλεφώνημα πάλι…

Ο Kamal  μου είπε ότι ο συμπατριώτης του δεν τους πλήρωσε και τους είπε ότι το αφεντικό δεν είχε τα λεφτά τώρα και πως θα τα δώσει αργότερα.

Με ρώτησε τι να κάνουν. Του είπα να περιμένουν ως την επόμενη μέρα , να είναι ήρεμοι και να προσέχουν για να μην έχουμε επανάληψη των πυροβολισμών των προηγούμενων ημερών.

Στις 23:21 το βράδυ , ξανατηλεφωνεί ο Kamal και πολύ ταραγμένος μου λκέει ότι μόλις μαχαιρώθηκαν 2 από τους συμπατριώτες του εργάτες.

Απ ότι κατάλαβα , κάθησαν και οι 17 να φάνε και τελειώνοντας έβγαιναν από το παράπηγμα και πήγαιναν να πλύνουν το πιάτο τους στην εξωτερική βρύση.

Εκεί τους περίμενε ο Nasis ή Nazir και αφού μαχαίρωσε τον έναν στην πλάτη και τον άλλον στο μηρό έφυγε τρέχοντας.

Είπα στο Kamal να πάρει τηλέφωνο το 166 για να μεταφερθούν οι τραυματίες στο κέντρο υγείας της Βάρδας (4klm από εκεί).

Μου είπε ότι δεν έχει κανένας τους χαρτιά και ότι φοβάται να πάρει τηλέφωνο το ασθενοφόρο γιατί θα έρθει και η αστυνομία και θα τους συλλάβει όλους.

Του είπα να πάνε τους τραυματίες στον κεντρικό δρόμο και να σταματήσουν κάποιο αυτοκίνητο για να τους μεταφέρει στο κέντρο υγείας.

Κλείνει το τηλέφωνο  και άρχισα να δημοσιοποιώ το θέμα στο twitter και να τηλεφωνώ σε δημοσιογράφους στην Αθηνα.

Ένας γνωστός δημοσιογράφος τηλεφώνησε στον Kamal και όπως μου είπε τον βρήκε στο αστυνομικό τμήμα.

Ο αξιωματικός υπηρεσίας ζήτησε να μάθει με ποιον μιλάει ο Kamal και του πήρε το τηλέφωνο από τα χέρια. Μόλις διαπίστωσε ότι μιλάει με δημοσιογράφο του είπε πως το θέμα είναι υπό έλεγχο και πως οι μπαγκλαντεσιανοί (όλοι ίδιοι ήταν για αυτόν) πλακώθηκαν μεταξύ τους και πωςο έλληνας εργοδότης είχε πληρώσει τον ”αρχηγό ” -μεσάζοντα των ”ξένων” και ότι αυτός είχε κρατήσει τα λεφτά.

Όπως έμαθα αργότερα από τον Kamal , ο σοβαρότερα τραυματισμένος στην πλάτη , μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο της Πάτρας.

Ζήτησαν από τον Kamal να μιλήσω κι εγώ με τον αξιωματικό υπηρεσίας , αλλά η φωνή που ακούστηκε μέσα από το ακουστικό του τηλεφώνου έλεγε ”ΟΧΙ-ΟΧΙ” !

Σήμερα , 10/05/2013 , τηλεφωνώ από νωρίς το πρωί στον Kamal και το τηλέφωνό του είναι κλειστό.

Πρέπει να επισημάνω ότι , αυτό που κατάλαβα είναι ότι θα προσπαθήσουν να παρουσιάσουν το περιστατικό ως μία μεταξύ τους διαμάχη και ότι ο ”αρχηγός” μεσάζοντας κράτησε τα λεφτά για λογαριασμό του.

Όπως και να έχει , το ότι στους πρόσφυγες-εργάτες γης , δεν τους αναγνωρίζεται κανένα από τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα , τους καθιστά ευάλωτους , εκτός από την βαρβαρότητα των ντόπιων αφεντικών και στην εκμετάλλευση από κυκλώματα συμπατριωτών τους.

Μπορούν πολύ εύκολα να μην τους αναγνωρίζουν το δικαίωμα στην αμοιβή για την εργασία που προσέφεραν , γιατί δεν μπορούν να προσφύγουν σε κανένα θεσμικό όργανο του κράτους , γιατί απλούστατα δεν έχουν χαρτιά και άρα δεν υπάρχουν.

Πρέπει να επισημάνω ακόμα ότι , από τη συμφωνημένη αμοιβή για δουλειά 45 ημερών , το καθαρό ποσό που θα έπαιρναν στα χέρια τους οι  εργάτες είναι 217 ευρώ από τα 350 συμφωνημένα. Τα υπόλοιπα θα τους τα κρατούσαν για ενοίκιο για τις παράγκες που τους παραχώρησε ο εργοδότης και για αμοιβή του μεσάζοντα.

Το έγκλημα συνεχίζεται στη Μανωλάδα και φοβάμαι ότι , αν δεν γίνει κάτι ΑΜΕΣΑ με τα χαρτιά και τις άδειες εργασίας-παραμονής , η κατάσταση θα εκτραχυνθεί τις επόμενες ημέρες.

Τέλος πρέπει να γνωρίζετε ότι στη Μανωλάδα η παραγωγή φράουλας καλύπτει λιγότερο από το 10% της συνολικής αγροτικής παραγωγής.

Οι πρόσφυγες – εργάτες γης δουλεύουν και στα θερμοκήπια ντομάτας , μαρουλιού , πιπεριάς και άλλων αγροτικών προιόντων που παράγει η περιοχή όλο το χρόνο.

Το μποικοτάζ στις φράουλες της Μανωλάδας είναι αναποτελεσματικό αν δεν συνδυαστεί και με τα υπόλοιπα προιόντα που παράγονται εκεί , κάτω από απαράδεκτες συνθήκες.

Μόλις αυτή τη στιγμή 12:43 , κατάφερα να επικοινωνήσω με τον Kamal .

Βρίσκεται ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΣ στην Πάτρα ,γιατί δεν έχει χαρτιά , μαζί με τους υπόλοιπους συμπατριώτες του.

Ο φόβος μου είναι μην του απαγγελθούν κατηγορίες…

Ο Kamal είναι αυτός που κρατάει την κίτρινη σημαία του κεερφα με το καρό πουκάμισο στο κέντρο της φωτογραφίας.

Πάω στην αστυνομική διεύθυνση Πάτρας και θα σας ενημερώσω αργότερα.

—

Στις 14:45 ο Kamal αφέθηκε ελεύθερος από την αστυνομική διεύθυνση.

—

15:30

o kamal έφτασε στο σπίτι – παράπηγμα και είναι καλά.

Τα λεφτά που τους χρωστούσαν , κατασχέθηκαν από την αστυνομία και οι ενέργειές μας είναι πλέον προς την κατεύθυνση να δοθούν στους εργάτες.

Σας ευχαριστεί όλους για το ενδιαφέρον που δείξατε.

2 μέρες στη #manolada (18 και 19/04/2013)

Το σπίτι που μένουμε τώρα απέχει 25km από την Νέα Μανωλάδα.

Μπορώ να πω ότι πάμε σχετικά συχνά στο χωριό , παλιότερα για να πάμε τον φίλο μας τον Χαν (Πακιστανός πρόσφυγας – εργάτης γης) να ψωνίσει πράγματα για τις καθημερινές του ανάγκες και για να δει συμπατριώτες του , τελευταία μερικές Κυριακές για την περίφημη λαική που γίνεται εκεί.

Ξέρουμε πολύ καλά τι συμβαίνει με τις συνθήκες εργασίας και διαμονής των εργατών , όπως και την συμπεριφορά των ντόπιων.

Πάντοτε θεωρούσαμε , αυτό που συμβαίνει στην περιοχή , ως μία από τις μεγαλύτερες ανοιχτές πληγές αυτής της χώρας.

Ήδη , εδώ και 12 χρόνια , το πρόβλημα των συνθηκών εργασίας και διαβίωσης των εργατών είναι εκρηκτικό.

Κατά καιρούς , συστημικοί δημοσιογράφοι αγγίζουν επιδερμικά το πρόβλημα και το παρουσιάζουν ως μεγάλη δημοσιογραφική έρευνα – επιτυχία.

Πέρυσι , τέλος Αυγούστου , ένας ντόπιος δουλέμπορας , έσερνε ένα Αιγύπτιο εργάτη , με το αυτοκίνητό του στον κεντρικό δρόμο του χωριού.

Φέτος , ο ίδιος δουλέμπορας , μαζί με άλλους δύο και με την παρουσία του αφεντικού του ,επιχειρηματία Βαγγελάτο , πυροβόλησαν σε ένα πλήθος εργατών και τραυμάτισαν 35 άτομα.

Στην απαίτηση να πληρωθούν για την δουλειά έξι μηνών , οι εργοδότες απάντησαν με πυροβολισμούς και αιματοκύλισμα.

Πρέπει να γνωρίζετε ότι το σύστημα της εκμετάλλευσης λειτουργεί έτσι :

ο κάθε επιχειρηματίας βρίσκει μικρούς ιδιοκτήτες γης και του προτείνει να τους δώσει εργάτες και φυτά.

Όσοι δέχονται , ορίζονται αυτόματα συνεργάτες και επιστάτες.

Οι επιστάτες παραλαμβάνουν φυτά και εργάτες και ξεκινάει η παραγωγή του προιόντος (πατάτες , μαρούλια , λάχανα , ντομάτες , αγγούρια , καρπούζια , πεπόνια , φράουλες).

Μόλις τελειώσει η συγκομιδή των προιόντων , ο επιχειρηματίας στέλνει φορτηγά και μεταφέρει την παραγωγή στα συσκευαστήρια.

Αυτοί οι χώροι μπορεί να είναι είτε στη Νέα Μανωλάδα , είτε στο Βουπράσιο , είτε στο Λάππα , είτε σε κάποιο άλλο κοντινό χωριό.

Εκεί συσκευάζονται τα προιόντα και άλλα καταλήγουν στην εγχώρια αγορά και άλλα στο εξωτερικό.

Μόλις πληρωθεί ο επιχειρηματίας κρατά συνήθως για τον εαυτό του το 75% (πληρώνει απ’αυτά εργάτες , φυτά , μεταφορικά , συσκευασία) και το 25% το δίνει στους συνεταίρους ιδιοκτήτες γης-επιστάτες.

Στην συγκεκριμένη περίπτωση , ο Βαγγελάτος αντιμετώπισε μάλλον πρόβλημα ρευστότητος (πιθανό εξαιτίας της Κύπρου) και προτίμησε να αφήσει απλήρωτους τους εργάτες για ένα εξάμηνο τουλάχιστον.

Τα ”επίσημα” μεροκάματα για 12 και επιπλέον ώρες δουλειάς είναι 22 ευρώ , αλλά όσοι δουλεύουν μόνιμα για ένα αφεντικό (!) ανταλλάσσουν την ασφάλεια με μικρότερα μεροκάματα , περίπου 12 ως 15 ευρώ.

Είναι γνωστές οι λεπτομέρειες του τελευταίου συμβάντος και για αυτό δεν θα μιλήσω καθόλου για το γεγονός των πυροβολισμών. Θα σας πω όμως ότι στις 18/4 στις 6 :05 το απόγευμα εγώ και ο σύντροφός μου βρεθήκαμε στην πλατεία της Μανωλάδας.

Στις 4 το απόγευμα είχε κάνει συγκέντρωση το ΚΚΕ. Δεν την προλάβαμε (λάθος πληροφόρηση για την ώρα) αλλά μάθαμε ότι είχε πάνω από 1.000 άτομα.

Μας είπαν ότι ήρθαν αρκετά λεωφορεία από Πύργο και σταμάτησαν στην άκρη του χωριού. Ο κόσμος βγήκε από αυτά , διαδήλωσε , μπήκε πάλι στα λεωφορεία και έφυγε.

Στις 6:05 λοιπόν , βρεθήκαμε δύο (2) αυτόχθονες , ανάμεσα σε 500 περίπου, πρόσφυγες – εργάτες.

Είδαμε ανησυχία , κινητικότητα και κουβέντες που δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε (μιλούσαν την γλώσσα τους).

Φύγαμε κατά τις 7:30 αφού περάσαμε πρώτα μια βόλτα μέσα από το χωριό.

Κανένας ντόπιος δεν κυκλοφορούσε .

Μερικοί κάθονταν στις αυλές των σπιτιών τους.

Από όπου περνούσαμε όλοι γύριζαν να μας κοιτάξουν ακόμα και αυτοί που κάθονταν μέσα στα σπίτια τους τραβούσαν τις κουρτίνες για να δουν ποιος κυκλοφορεί !

Την επόμενη μέρα , ξαναπήγαμε στη Μανωλάδα , πιο νωρίς αυτή τη φορά , γύρω στις 3 το μεσημέρι.

Εκείνη την ώρα είχε έρθει μια αντιπροσωπεία της ΚΕΕΡΦΑ και του ΑΝΤΑΡΣΥΑ και είχαν μαζευτεί στην πλατεία καμιά 500αριά πρόσφυγες εργάτες γης.

Πιάσαμε κουβέντα με τον Κυριάκο που ήρθε να φωτογραφήσει – κινηματογραφήσει από την Αθήνα (για λογαριασμό της εργατικής αλληλεγγύης) με μερικούς από τον Πύργο και έναν από την Πάτρα.

Γύρω μας μαζεύτηκαν όλοι οι πρόσφυγες-εργάτες και, με όσα ελληνικά ήξεραν, προσπαθούσαν να καταλάβουν τι λέγαμε.

Έφτασε κι ο πρόεδρος της Πακιστανικής κοινότητας στην Ελλάδα κι ένας εκπρόσωπος των Μπαγκλαντεσιανών από την Αθήνα .

Ανέβηκαν σε ένα παγκάκι και άρχισαν να μιλούν.

Οι πρόσφυγες – εργάτες έγιναν πλέον πάνω από 1.500 άτομα.

Μίλησε πρώτα ένας δημοτικός σύμβουλος του Πύργου (ΑΝΤΑΡΣΥΑ) , ένας εκπρόσωπος του ΚΕΕΡΦΑ (στα ελληνικά ! ) έπειτα ο πρόεδρος των Πακιστανών και τέλος ο εκπρόσωπος των Μπαγκλαντεσιανών.

-Είδαμε πρόσφυγες – εργάτες να χειροκροτούν συντεταγμένα και μετά από παρότρυνση 10-20 ομοεθνών τους , που είχαν διασκορπιστεί στο πλήθος.

-Είδαμε τις πρώτες σειρές να προσπαθούν να ακούσουν αυτά που λέγαν οι ομιλητές και τις πίσω σειρές να κουβεντιάζουν και να γελάνε μεταξύ τους.

-Είδαμε τον πρόεδρο της Πακιστανικής κοινότητας να είναι καθαρός και καλοντυμένος και να μιλά σε ένα πλήθος εξαθλιωμένων συνπατριωτών του.

-Είδαμε τον πρόεδρο της Πακιστανικής κοινότητας να πιάνει με τον αντίχειρα και με τον δείκτη το μικρόφωνο της ντουντούκας (την ντουντούκα την κρατούσε άλλος !!!).

-Είδαμε τον ομιλητή από το Μπαγκλαντές (κι αυτόν καλοντυμένο) να φορά παλτό μέχρι τον αστράγαλο και τα πιο μυτερά παπούτσια που έχω δει ποτέ!

-Είδαμε ένα ζευγάρι ηλικιωμένων ντόπιων να παρακολουθούν τη συγκέντρωση από την άκρη της πλατείας (οι μόνοι από το χωριό).

 

-Είδαμε ακριβώς απέναντι από την πλατεία δύο περιπολικά με αστυνομικούς. Ο ένας αστυνομικός είχε ακουμπήσει πάνω στο περιπολικό , είχε γύρει το πόδι του και στηριζόταν με την πατούσα στην πόρτα του περιπολικού , στοπ χέρι του κρατούσε ένα γκλοπ και με αυτό χτυπούσε επιδεικτικά την παλάμη του άλλου χεριού του.

–

–

–

–

–

-Είδαμε πρόσφυγες – εργάτες να είναι κοντά στους αστυνομικούς , να σιγοψιθυρίζουν  μεταξύ τους  , να κοιτάζουν και να δείχνουν προς την συγκέντρωση.

-Είδαμε πρόσφυγες – εργάτες να μας φωτογραφίζουν επιδεικτικά με τα κινητά τους , γυρνώντας την πλάτη στους ομιλητές.

-Είδαμε ένα ντόπιο (έλληνα) τόσο μελαχρινό που τον περάσαμε για πρόσφυγα. Άνοιξε ένα ντοσιέ και έβγαλε από μέσα ένα κηδειόσημο και έγγραφα δικαστηρίου. Μας εξηγούσε και ζητούσε την βοήθειά μας για το γεγονός ότι η γυναίκα του πέθανε 3-4 μέρες μετά τη γέννηση του παιδιού τους , από την στεναχώρια η μάνα του έπαθε εγκεφαλικό και πέθανε την ίδια μέρα , η πρόνοια τον έκρινε ακατάλληλο να κρατήσει το παιδί του και του ζητά να του αφαιρεθεί η κηδεμονία και να μεταφερθεί στο ΜΗΤΕΡΑ στην Αθήνα (το παιδί το έχει δώσει στην αδερφή του σε ένα κοντινό χωριό).

Κάποια στιγμή άρχισαν να μοιράζονται κάτι φωτοτυπίες και ξαφνικά έφυγαν όλοι σχεδόν από την ομιλία και έτρεξαν να αρπάξουν από μία.

Με τα χαρτιά στα χέρια μας ρωτούσαν με τα λίγα ελληνικά τους να τους πούμε τι ήταν αυτό που τους έδωσαν.

Το διαβάσαμε και είδαμε ότι τους ζητούσαν να γράψουν τα στοιχεία τους με σκοπό να δημιουργηθεί μια ένωση (union) εργατών και να αναλάβουν δικηγόροι από Αθήνα , Πάτρα , Πύργο την εκπροσώπησή τους σε οποιοδήποτε αίτημα έχουν ή θα έχουν στο μέλλον.

Πάρα πολλοί συμπλήρωσαν τα στοιχεία τους και τα έδωσαν σε μια επιτροπή.

Στην κουβέντα μας με Αιγύπτιους εργάτες (πολλοί από αυτούς ήταν από αυτούς  που γλύτωσαν από τα σκάγια) μας δήλωσαν ξεκάθαρα και οργισμένα ότι δεν ξαναδουλεύουν στον Βαγγελάτο και μιλούσαν για απεργία ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ! ! !

Εκεί κατά τις 7 έληξε η μάζωξη με την αποχώρηση των προέδρων και των άλλων ελλήνων.

Χαιρετίσαμε δια χειραψίας πάρα πολλούς από τους πρόσφυγες – εργάτες και ανταλλάξαμε και τηλέφωνα με πολλούς από αυτούς.

Στον γυρισμό πήραμε μαζί μας τον Κυριάκο και τον εκπρόσωπο του ΚΕΕΡΦΑ Πάτρας και ξεκινήσαμε για την Πάτρα για να προλάβουμε την συγκέντρωση στην πλατεία Γεωργίου που διοργάνωνε η άλλη αντιρατσιστική οργάνωση η ΚΑΡ (ΣΥΡΙΖΑ).

Μόλις φτάσαμε στην πλατεία Γεωργίου είδαμε γύρω στα 300-400 άτομα , ακούσαμε τις ομιλίες και όταν τέλειωσε η συγκέντρωση πήγαμε να βρούμε τους διοργανωτές.

Προτείναμε εγώ , ο σύντροφός μου και ένας πολύ καλός μας φίλος (που ήταν ήδη στην πλατεία) στις δύο οργανώσεις , ΚΕΕΡΦΑ και ΚΑΡ , να κανονίσουμε κοινή δράση για την Μανωλάδα , στην Μανωλάδα.

Η ένταση μεταξύ των εκπροσώπων του ΚΕΕΡΦΑ και της ΚΑΡ ήταν ολοφάνερη.

Με δική μας παρέμβαση τους εξηγήσαμε – μαλώσαμε ότι είναι πολυτέλεια την συγκεκριμένη στιγμή να τρώγονται μεταξύ τους και τελικά καταφέραμε να τους κάνουμε να συμφωνήσουν να βρεθούν την Τρίτη 23/04 και να κουβεντιάσουν κοινή δράση στη Νέα Μανωλάδα για την επόμενη Κυριακή 28/04.

Το ότι εμείς , αναρχικοί και μάλιστα κάθετα ενάντιοι σε οποιαδήποτε μορφή οργάνωσης , θα λειτουργούσαμε ως συνεκτικός κρίκος για την σύμπλευση των δύο αντιρατσιστικών οργανώσεων , δεν θα μπορούσαμε να το διανοηθούμε ΠΟΤΕ !

Κι όμως , μπροστά στο άμεσο και εκρηκτικό πρόβλημα της Μανωλάδας , θυσιάσαμε βασική αρχή μας . . .

Ας βασιστούμε στο λόγο τους , ότι θα προσπαθήσουν να προσεγγίσει ο ένας τον άλλον και να διοργανώσουν κοινή δράση , γιατί σε διαφορετική περίπτωση θα προδώσουν το λόγο ύπαρξής τους.

Θα σας ενημερώνουμε για ό,τι άλλο συμβεί.